Lipoliza iniekcyjna to zabieg modelowania sylwetki pozwalający na pozbycie się lokalnych złogów tkanki tłuszczowej bez ingerencji chirurgicznej.
Przypominam, że metoda ta polega na miejscowej iniekcji preparatu, który doprowadza do lizy błon komórkowych, emulsyfikacji trójglicerydów a następnie pomaga transportować produkty rozpadu tłuszczu drogą naczyń krwionośnych i limfatycznych do wątroby, gdzie zostają one zmetabolizowane i usunięte z organizmu.
Bezpośrednio po zabiegu, w obszarze podania preparatu obserwuje się obrzęk, zaczerwienienie, tkliwość czy bolesność. Są to cechy stanu zapalnego, które utrzymywać się będą około 2-7 dni.
Taka reakcja ze strony organizmu to informacja, że zaczynają się pożądane procesy apoptozy (zaprogramowanej śmierci) komórek tłuszczowych. Wywołany, miejscowy stan zapalny ma za zadanie pobudzić system immunologiczny i wspomóc procesy eliminacji komórek tłuszczowych z organizmu.
W celu optymalizacji ostatecznego efektu zabiegu należy podjąć następujące działania:
- Po pierwsze – podaż wody. Należy przyjmować często, małymi łykami, nie czekając, aż pojawi się uczucie pragnienia, 1,5 do 2 litrów niegazowanej wody dziennie, przez cały okres rekonwalescencji. Ma to ważne znaczenie w procesie oczyszczania organizmu, gdyż tłuszcz z uszkodzonych adipocytów (komórek tłuszczowych) będzie stopniowo wchłaniany przez naczynia limfatyczne, następnie metabolizowany w wątrobie, by w ostatecznym procesie zostać wydalony z moczem.
- Po drugie – wstrzymanie się od spożywania alkoholu, który nie tylko odwadnia nasz organizm, ale niepotrzebnie, dodatkowo obciąża pracę wątroby, ograniczając wykorzystanie pełnego potencjału do metabolizowania niechcianych komórek tłuszczowych.
- Po trzecie – wspomóc układ limfatyczny i krwionośny w transportowaniu uszkodzonych adipocytów do wątroby. Pomocne w tym są następujące zabiegi:
- mechaniczny drenaż limfatyczny
- endermologia
- vacum z bipolarną falą radiową.
Drenaż limfatyczny stanowi formę oddziaływania na układ chłonny, który ma za zadanie poprawę jego motoryki, mikrocyrkulacji i redukcję obrzęków. Manualny drenaż limfatyczny został po raz pierwszy opracowany i opublikowany w latach 30. przez duńskiego fizjoterapeutę Emila Voddera. Składa się z dwóch faz:
fazy przesuwania – w której dochodzi do przemieszczenia się płynu w kierunku proksymalnych węzłów chłonnych poprzez ucisk na tkankę,
fazy odprężenia – w której, poprzez biernie utrzymywany kontakt z tkanką, następuje ponowne napełnienie naczyń limfatycznych.
Celem zabiegu jest przywrócenie fizjologicznego drenażu tkankowego oraz tworzenie optymalnych warunków do oczyszczania organizmu i regeneracji uszkodzonego układu limfatycznego. Drenaż limfatyczny zwiększa objętość czasową limfy, czyli czas potrzebny do naprzemiennego napełniania i opróżniania się początkowych naczyń limfatycznych, a tym samym przyspiesza transport limfocytów wytworzonych w węzłach chłonnych, wzmacnia odporność, ale przede wszystkim wzmaga samoczynną dążność organizmu do oczyszczania się.
Żródło: kafeteria.pl
Endermologia to masaż podciśnieniowy stymulujący tkankę łączną do produkcji białka potrzebnego do budowy włókien elastynowych i kolagenowych. „Rolowanie” skóry aktywuje metabolizm, dzięki czemu organizm szybciej wydala toksyny i zalegającą tkankę tłuszczową. Masaż z użyciem odpowiedniej głowicy zapobiega powstawaniu nierówności podczas odprowadzania lokalnych złogów tłuszczowych oraz poprawia krążenie i przepływ limfy w organizmie. W efekcie wspomagany jest proces zachodzący wewnątrz organizmu, co oddziałuje również na kondycję skóry od zewnątrz.
Vacum z bipolarną falą radiową, oprócz rozgrzewania Falami Radiowymi wykorzystuje się podciśnienie wpływające na odblokowanie przepływu krwi, limfy, zbędnych produktów przemiany materii i tlenu poprzez system limfatyczny i naczynia włosowate w obszarze zabiegowym. Tkanka łączna zostaje stymulowana do regeneracji, umożliwiając skórze powrót do zdrowej, napiętej, jędrnej i gładkiej postaci.
- Po czwarte nie zaleca się przyjmowania po zabiegu leków przeciwbólowych. Zawierają one w swoim składzie substancje antykrzepliwe i przeciwzapalne, hamujące reakcje organizmu wywołane przez lipolizę. Jedynym dopuszczalnym lekiem jest Paracetamol.
- Po piąte unikać drapania skóry. W celu eliminacji infekcji nie należy zdrapywać małych strupków powstałych w miejscach iniekcji. Samoistnie ustępują w ciągu 48 godzin.
- Po szóste wstrzymać się od basenu, sauny i opalania skóry. Nawet jeśli ryzyko infekcji jest niewielkie, należy mieć na uwadze dyskomfort i tkliwość związane ze stanem zapalnym. Ograniczenie dotyczy 1,5 tygodnia po zabiegu.
- Po siódme nie stosować gorących kąpieli – tylko krótki, chłodny prysznic. Gorąca kąpiel powoduje wzrost temperatury ciała. 1 stopień Celsjusza powoduje przyspieszenie akcji serca nawet o 20 uderzeń na minutę. Oddech przyspiesza, a poziom tlenu się obniża, co może wywołać zawroty głowy, a nawet utratę przytomności. Ograniczenie dotyczy ok. tygodnia po zabiegu.
- Po ósme wskazane jest wprowadzenie niskotłuszczowej diety w okresie działania preparatu, wzbogaconą suplementacją L-karnityny – 1 tabletka dziennie (przy wysiłku fizycznym) lub przyjmowanie (zgodnie z praktyką niemiecką) preparatu Bitterstern® – to mieszanka ekstraktów z gorzkich ziół, która w naturalny sposób wspomaga trawienie i odciążają jelita, zwiększając uwalnianie substancji trawiennych.
Dla optymalnego efektu, zabieg zaleca się powtórzyć 2-5 razy z zachowaniem 3-6 tygodniowych odstępów pomiędzy kolejnymi sesjami zabiegowymi. Procesy zachodzące w organizmie i remodeling tkanki podskórnej wymagają czasu, dlatego ostateczny efekt można oceniać dopiero po około 4-5 tygodniach od zakończenia kuracji.
Przybliżone efekty, jakich pacjent może się spodziewać są omawiane indywidualnie z zabiegowcem na konsultacji kwalifikującej do zabiegu. Różnią się one w zależności od stanu wyjściowego skóry, ilości zbędnej tkanki tłuszczowej, wieku pacjenta, jego nawyków w tym dietetycznych, dobowej aktywności fizycznej, gdyż to one detrminują tempo procesów metabolicznych.
Pielegnacja skory i zalecenia przed i po zabiegu lipolizy w formacie PDF
Źródła:
A. Przylipiak, Medycyna Estetyczna, PZWL, Warszawa 2017