Peelingi chemiczne – wprowadzenie
Pojęcie „peeling chemiczny” niewątpliwie budzi zainteresowanie w społeczeństwie kobiet jak i mężczyzn. Pytań a zarazem obaw o tą procedurę zabiegową raportuje coraz więcej klientów. Warto jednak zauważyć, iż jest to jeden z najbardziej bezpieczniejszych zabiegów z zakresu medycyny i kosmetologii estetycznej, ale należy tu uwzględnić kompetencje zabiegowca, który je otrzymuje po ukończeniu szkolenia i to na różnych poziomach i stadiach przypadków. Weryfikacją i gwarancją zabiegowca jest uzyskanie stosownej dokumentacji np. certyfikatu lub w zaawansowanym stadium kształcenia dyplomu, po zdaniu egzaminu pisemnego i praktycznego [[1]], w które klient oczywiście ma wgląd.
Peeling chemiczny (bliższa jest mi nazwa w nomenklaturze medycznej, jako chemoeksfoliacja) jest procedurą polegającą na aplikacji jednej lub więcej substancji chemicznych, najczęściej mieszanki składników, które działają synergistycznie na skórę, powodujące akcelerację odnowy komórkowej, stymulację procesów przemiany na poziomie celularnym, a tym samym polepszające strukturę w aspekcie palpacyjnym i wizualnym, co się przejawia w kontekście progresywnego wyglądu skóry a w konsekwencji zadowoleniu klienta.
Z punktu widzenia histologicznego [[2]] działanie chemoeksfoliacji opiera się na ścieńczeniu warstwy rogowej, wzroście grubości epidermy, czyli naskórka (w wyniku fotostarzenia następuje ścieńczenie S.C.- warstwy rogowej), pogrubieniu dermy – skóry właściwej z włączeniem produkcji glikozaminoglikanów (GAG) i kolagenu oraz poprawie dyspersji (rozproszenia) melaniny w skórze wpływając na ujednolicenie jej kolorytu.
Obraz w ujęciu histologicznym, Źródło: emphyzema-H
Głównym celem zabiegu chemoeksfoliacji jest redukcja anomalii, defektów i patologii skórnych.
Wskazania:
- hiperpigmentacja – przebarwienia,
- melasma,
- cienie pod oczami,
- blizny potrądzikowe na policzkach typu ice pick,
- skóra sucha,
- skóra odwodniona,
- skóra palacza,
- trądzik grudkowo-krostowy,
- zaburzenie rogowacenia,
- elastoza (nagromadzenie w skórze właściwej zdegenerowanych włókien elastynowych),
- zmiany posłoneczne, które powstały w wyniku uszkodzeń skóry,
- rozstępy,
- fotostarzenie,
- plamy soczewicowate (lentigo senilis).
Najczęściej peelingi chemiczne wykonuje się na twarzy, szyi, dekolcie i dłoniach. Coraz częściej są stosowane również w ginekologii estetycznej w zabiegach hiperpigmentacji sromu.
Zdjęcie: Cabines
WAŻNE
Czynnikami zmiennymi w procedurze wykonywania peelingu chemicznego są zastosowane:
- substancje chemiczne,
- preparaty,
- techniki zabiegowe
- oraz indywidualna kondycja
- lub/i anomalia skóry klienta w obszarze zabiegowym.
Warto pamiętać, że na kolor skóry ma wpływ nie tylko pigment melanina, ale również karoten i hemoglobina.
Źródło: mp.pl
W ramach przypomnienia.
Melanina – brunatny barwnik skóry jest produkowana przez melanocyty. Odpowiada przede wszystkim za barwę naszej skóry, włosów oraz za kolor
tęczówek oczu. Melanocyty znajdują się głównie w warstwie podstawnej naskórka. Ciemniejsze zabarwienie skóry jest wynikiem zwiększonej ilości aktywnych melanocytów. Aktywne komórki barwnikowe zawierają melanosomy tzw. ciałka wewnątrzkomórkowe. To w nich następuje synteza melaniny. Proces ten zwany jest melanogenezą.
Ciekawostka
Liczba melanocytów jest identyczna u wszystkich ludzi i nie ma tu znaczenia pochodzenie etniczne. Wpływ ma ilość produkowanej melaniny oraz sposób jej dystrybucji w organizmie , które są zmienne osobniczo.
Peeling chemiczny to zabieg, który ma właściwości redukujące, oczyszczające, rewitalizujące i anti-aging. Atutem jest to, że zabieg zwiększa produkcję NMF, elastyny a przede wszystkim kolagenu. Normalizuje funkcje gruczołów łojowych. Dochodzi do stymulacji procesów regeneracyjnych zarówno w naskórku jak i skórze właściwej.
Źródło: picuki
mgr Monika Sekita-Pilch
kosmetolog, pedagog,
specjalista zabiegów estetycznych i anti-aging
[1] Szkoły roczne w Akademii MSP – https://akademiamsp.eu/szkoly-roczne/kosmetologia-estetyczna
[2] Zagadnienia histologiczne to budowa tkanki podskórnej, skóry, naskórka i jego wytworów, czyli przydatków skóry oraz znajomość podstaw histologii: budowy i funkcji błon plazmatycznych, organelli komórkowych oraz tkanek innych niż wymienione, a także podstawowych czynności życiowych komórek.