Technik iniekcji jest bardzo wiele, od podstawowych przez zaawansowane do wieloelementowych. Stosowane są również techniki artystyczne czy hybrydowe (więcej w mojej publikacji: Artystyczne techniki modelowania ust). W zaawansowanych technikach augmentacyjnych pozytywna zmiana powinna mieć wpływ na całokształt wyglądu twarzy, nie tylko na zmianę wglądu ust.
Zastosowane techniki iniekcji z wykorzystaniem wypełniaczy nie mogą przeczyć zasadom podkreślania walorów urody i określonym kanonom piękna w przywracaniu młodego i atrakcyjnego wyglądu. Reżim zabiegowy w tym aspekcie, powinien być obowiązkowo przestrzegany przez specjalistę ds. modelowania ust.
Dzięki zaangażowaniu zabiegowca, stałym szkoleniom i nieustannemu poszerzaniu warsztatu pracy, możliwy jest spersonalizowany dobór różnych technik, wpływający na ostateczny efekt estetyczny procedury modelowania i konturowania ust.
W zaawansowanych technikach iniekcji z wykorzystaniem wypełniaczy tkankowych przyświeca jeden cel: uzyskanie efektu „Liftlips”, który jest sztuką połączenia proporcji, objętości i ostatecznego kształtu.
Do zaawansowanych technik iniekcji w modelowaniu ust należą:
- identyfikacyjna – opracowana przez
- wektorowa – opatentowana przez
- kompresyjna
- warstwowa
- histogramowa – hybrydowa – opracowana przez
- młynowa
- wibracyjna
- rastrowa – opracowana przez
Technika identyfikacyjna
Rozpoznanie anatomii ust, w celu stworzenia najodpowiedniejszego dla danych warunków topograficznych potrzeb modelu dla ust klientki, nazywane jest techniką identyfikacyjną. Identyfikację należy traktować jako pewnego rodzaju proces pomocniczy, stosowany w zaawansowanej działalności twórczego modelowania i konturowania ust, zarówno na gruncie diagnozy, jak i w późniejszej praktyce czy taktyce zabiegowej. Proces identyfikacji, w tym sensie, polega na porównaniu, celem ustalenia najatrakcyjniejszego modelu ust będącego przedmiotem zainteresowania dla danej klientki, z modelem, który powstanie w wyniku przebiegu działań zabiegowca z wykorzystaniem odpowiedniej gęstości preparatu z uwzględnieniem różnych stopni usieciowania.
Technika wektorowa
Przydatność i możliwości techniki wektorowej są nieocenione. Konkretnie rzecz ujmując mamy do czynienia z punktami oraz kierunkami je łączącymi. W technice wektorowej zwracamy uwagę na przyłożenie igły, szybkość podawania, w jakim kierunku, czyli po jakiej linii tkanki się poruszamy, np. przy konturze czy śluzówkowo. Technika wektorowa dobrze się prezentuje niezależnie od rozmiaru ust.
Technika kompresyjna
Celem tej techniki jest poprawa wyglądu ust elastotycznych z średnio-głębokimi zmarszczkami powstającymi w dolnej części czerwieni wargowej i opadającymi kącikami ust. Polega na wprowadzaniu igły pod kątem 90 stopni, powolnym, wstecznym podaniu implantu najczęściej na bazie kwasu hialuronowego w tkankę, objętą pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym, zatrzymaniu podawania preparatu i delikatnym wyciągnięciu igły z obszaru zabiegowego. Iniekcja następuje na szczycie obejmowanego obszaru skóry.
Technika warstwowa
Polega na wprowadzaniu igły pod dwoma lub trzema kątami. Pierwszy poziom iniekcji przebiega pod kątem 30 – 40 stopni, powolnym, wstecznym deponowaniu materiału wypełniającego w różnych płaszczyznach w zależności od wyglądu anatomicznego ust. Kolejna iniekcja i aplikacja preparatu, kompletująca wypełnianą przestrzeń czerwieni wargowej usytuowana jest, na głębokości determinowanej przez wkłucie pod kątem 15 do 20 stopni. W zależności od potrzeb i wyglądu ust, możliwa jest trzecia deponacja w strefie skórno-naskórkowej ust. Celem tej techniki jest wypełnienie bardzo wąskich warg i głębszych zmarszczek okolicy ustnej. Technika warstwowa przeprowadzana jest całkowicie, przy jednej procedurze zabiegowej lub rozłożona jest w czasie.
Technika histogramowa – hybrydowa
Przydatność techniki histogramowej jest wartościowa w okolicy ustnej przy założeniu naturalnego dodawania objętości. Rozległe mankamenty skórne takie, jak zaawansowane opadające lub zwisające kąciki ust, czy głębokie linie marionetki pozwalają na adekwatne wykorzystanie tej techniki w celu dystrybucji preparatu na określonej głębokości tkankowej, a konkretnie w warstwie siateczkowej skóry właściwej z wytworzeniem charakterystycznej dla tej techniki, augmentacji wykresowej w płaszczyźnie pionowej w postaci słupka. Technika histogramowa w celu uzyskania zadawalających efektów, uzupełniana jest poziomo przez technikę wachlarzową.
Technika wibracyjna
Polega na mobilizacji tkanek ust w obszarze czerwieni wargowej. Jest hybrydową techniką wynikającą z modyfikacji iniekcji liniowej i histogramowej. Stosowana jest przede wszystkim w problemach deficytu objętości w obszarze poduszeczek dolnej wargi (jeżeli chcesz pogłębić wiedzę w tym zakresie, zapoznaj się z poniższym artykułem, pod poniższym linkiem: Budowa ust, anatomia i topografia okolicy ustnej )
Technika młynowa
Celem techniki młynowej jest poprawa wyglądu ust w okolicy środkowej, wyznaczonych przez linie w poziomie nozdrzy i pionowych wyznaczonych przez rynienkę podnosową. Do tej techniki stosowane są odpowiedniej gęstości preparaty deponowane z jednego miejsca wkłucia ze szczególnym uwzględnieniem regresu tkanki i związanej z wiekiem atrofii objętości okolicy ustnej i czerwieni wargowej. Przywrócenie właściwej objętości przeprowadzane jest przy jednej procedurze zabiegowej.
Źródło:
- Materiały szkoleniowe, zbiór modyfikowany z technik modelowania ust
- AGH Ruch obrotowo-postępowy
Technika rastrowa
Polega na wprowadzaniu igły pod różnym kątem w celu usuwania rozległych defektów okolicy ustnej. Iniekcje są liniowe z kontrolowanym ciśnieniem tłoka w trakcie wyciągania igły. Umożliwia operowanie seryjną i uporządkowaną technika tunelową w celu wytworzenia w tkance płaskiej sieci wspierającej problem starczej elastozy czerwieni wargowej. Kierunek pracy igłą przypomina romb.
Efekty
Źródło: archiwum własne
Źródło: Usta – zbyt małe, nieproporcjonalne, asymetryczne – Triclinium
Literatura
- G. Sattler, B. Sommer, Atlas zabiegów z użyciem wypełniaczy w medycynie estetycznej, Medipage, Warszawa 2011
- https://sekitapilch.pl/budowa-ust-anatomia-i-topografia-okolicy-ustnej/
- E. Bruce N. Katz S. Sadick, Modelowanie sylwetki, Urban & Partnet, Warszawa 2011